Treść nie podlega ocenie, jest wiadome że ona powszechnie przez przyzwoitych ludzi stawiana na pudle, jako jeden z najbardziej podłych planów w historii ludzkości. Sposób w jaki przyjmowany/dopracowywany też nie zaskakuje, bo przecież to nazistowska „klasa” z poczuciem wyższości, zachowanie kultury słowa i kultury interakcji, z silnie zawoalowanymi uszczypliwościami pomiędzy ambitnymi wspólnikami zbrodni, kiedy to wspominana „etykieta” z natury zobowiązywała do powstrzymywania emocji. Zimni decydenci, pozbawieni kompletnie empatii to oczywistość, natomiast może nieco fakt zaskakiwać, że nie wprost używano określeń o masowej eksterminacji, a użycie eufemizmów tylko odrobinę w co niektórych mniej radykalnych członkach władzy wywierało względne chyba budzenie się poczucia podejrzenia o przeforsowywanie pomysłów ekstremalnie fanatycznych. Nie jestem historykiem i myślę że w środowisku takich też nie ma pełnej zgodności czy wszyscy uczestnicy rzeczonej konferencji byli świadomi do czego zmierzają, a jeśli nie byli to i tak nic ich nie usprawiedliwia. Wstrząsająco zwyczajnie o metodach i technikach masowej eksterminacji, będąc swoistą przestrogą. Zagrane bardzo dobrze, ale przez naturalny charakter przegadanego scenariusza nieco monotonne teatralne widowisko. Co sekwencja przerwy na przekąski i odbywane wówczas sondująco-manipulacyjne rozgrywki czy wręcz groteskowo przerażające dyskusje o pół żydach, ćwierć żydach nieco monotonii odczucie (wchodząc w klimat cynizmu) może uatrakcyjniają, ale pisząc wprost, bardziej niż przez schemat formalny, tudzież monotematyczne rutyniarstwo na wymioty zbiera się obserwując najzwyczajniej tą "banalność zła". Jedna autorytarna władza i Rzesza jako jeden wspólny ideologiczny interes, ale sporo wokół niej tych którzy gotowi podgryzać dla prywaty.
P.S. W sumie nie wiem czy bardziej autentyczne w interpretacji, niż Ostateczne rozwiązanie Franka Piersona.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz