Chce się żyć (2013) - Maciej Pieprzyca

Co tu dużo filozofować, czy na erudycje wysokich lotów się silić. Tu trzeba prostych, bezpośrednich słów by przekaz płynący z ekranu zilustrować. Człowiek więzień bohaterem, pechowiec (Bóg cię kocha!), zamknięty w upośledzonej cielesnej powłoce. Umysł bystry i wrażliwy, swój dramat pomimo cierpienia w pozytywne podejście do życia przekuwający. Dla wszystkich zimnych, bezrefleksyjnych tępaków niczym szarańcza zalewających naszą rzeczywistość Mateusz i mu podobni swą fizycznością zawsze z debilami będą utożsamiani. Obraz Macieja Pieprzycy dla nich mękę intelektualną nie do przejścia będzie stanowił – może jedynie salwy śmiechu wzbudzając, bo on k tak zajebiście „przech” tym ryjem miny strzela. Tak to już jest, że jak ktoś wartościowy to ten krzyż musi dźwigać, a skurwiele darem życia bez trosk łaskawie są obdarzani. Nigdy tego nie zrozumiem, że ta statystyka dla nich tak przychylna! Niewiarygodne! Stąd u mnie wiary w tym metafizycznym sensie brak! Jednakowoż ja pozbawiony katolickiej filozofii spojrzenia na cierpienie dostrzec też potrafię, że surowe okoliczności wzrastania ku większej dojrzałości mogą prowadzić, a cierpienie pokorniejsze spojrzenie na rzeczywistość wyzwala. Nie zrozumiem jednak pewnie nigdy tej porażająco nielogicznej i przypadkowo nieweryfikowalnej idei nagrody w niebie. Może ten ziemski padół byłby dla nas dużo bardziej uchwytnym rajskim mitem, gdyby wprost proporcjonalnie do naszych czynów już tutaj w życiu doczesnym bylibyśmy nagradzani czy karceni. To takie banalnie proste i jednocześnie nonsensownie komplikowane przez „wszystkowiedzący” byt boski. Ale bez filozofii nadętej być miało, więc się już hamuje i dodam jedynie, że dzięki wybitnej roli Dawida Ogrodnika i wprawnie w symboliczne rozdziały splecionej formie, wyjątkową produkcję zobaczyłem. Niezwykle wartościową, dojrzałą opowieść o życiu w którym istotą codzienne pokonywanie własnej ułomności. Taką lekcje życia osadzoną w zwyczajnej rodzinie i jej niezwykłej roli, wsparciu i zawodach, porażkach i sukcesach – zwyczajnie o człowieczeństwie.