Biograficzna podróż w głąb inspiracji sławnego dla wtajemniczonych dramatopisarza odpowiedzialnego za powstanie Sześciu postaci w poszukiwaniu autora, a wiem to nie dlatego że literatura z południa Europy jest obiektem mojej adoracji, więc i znam postaci tego dramatu od dawien dawna, ale dlategóż, że doczytałem przed seansem z czym będę miał do czynienia. Innymi słowy, gdyby nie wstępna orientacja trudno w zasadzie byłoby mi zrozumieć sens i przesłanie, a to co bym myślę zobaczył wprowadziłoby mi do umysłu spore zamieszanie, gdyż starając się odnaleźć w tej historii na tyle dobrze, by ją zrozumieć, tylko bym przeżywał poczucie niemocy wynikłej z nieznajomości kontekstów z miejscem czy postaciami na przykład głównie związanych. Nie znałbym rzecz jasna bohatera (Luigi Pirandello) i nie kojarzył kompletnie jego autentycznego życia oraz twórczości, czy być może co gorsza sprowadził pracę włoskich filmowców jedynie do konkluzji, iż obejrzałem grubą satyrę na sycylijskie przywary - autoironiczną farsę na tytułowe sycylijskie (używając rodzaju eufemizmu) osobliwości. Trudną do rozplątania tragi-komedię o całej palecie zasad mentalno-kulturowych i też jak to bywa z gorącokrwistymi południowcami namiętności, które powodują iż mieszkańcy wyspy istotnie wyróżniają się nawet pośród innych Włochów, kiedy to faktycznie także wokół nich samych wiele mówiące sugestie zostają oplecione, ale też jak wiem, bo nie odpuściłem sobie istotnego jak widać przygotowania, że twórcy stworzyli z fikcji i rzeczywistości rodzaj pamiętnika, w którym przeplata się życie z teatrem, tradycja z marzeniami, a wszystko to związane z wydarzeniami, które wpłynęły na powstanie (jak też doczytałem :)) wspomnianego na wstępie literackiego arcydzieła, którym fascynował się od młodzieńca, już mi znacznie bardziej znany Charlie Kaufman. :)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz