Odrobinę odstraszały kolosalne rozmiary, zanim się kompletnie nie zatraciłem w tej społecznej (pierwsza połowa) i praktycznej filozoficznie (druga) wprzód rozprawie o relacji szkoła-nauczyciel, uczniowie-nauczyciel, nauczyciel-władza zwierzchnia nad nauczycielem, władza nauczyciela nad uczniami, władza uczniów nad nauczycielem, a wreszcie precyzyjnie ujmując psychologiczne oddziaływanie pewnej informacji przekazanej w pewnej sprawie w związku z pewną sytuacją z pewnymi intencjami. Innymi słowy niewiele wystarczy aby we współczesnym obliczu szkoły i stosunków pomiędzy jej aktorami doprowadzić do bardzo poważnego zamieszania z możliwymi potwornie bolesnymi konsekwencjami. Nawet w prowincjonalnym wydaniu w dalekiej przecież od nowoczesnego myślenia o edukacji i zależnościach dorosły-dziecko tureckim (miejsce akcji anatolijska wioska) wydaniu. Obrzuć kogoś błotem i patrz ile się jego przylepi i jak zacznie się szczególnie niewinny człowiek miotać pod obstrzałem oskarżenia, a nawet jego odprysków. W sumie nie tylko o tym ta gigantycznych rozmiarów analiza i refleksja, bowiem równie ważne jak podniesiony w długim wstępie powyżej problem jest całe szerokie tło kulturalno-społeczne i polityczne, gdzie Turcja to rzeczywistość zupełnie obca zachodnioeuropejskiej tradycji, przywiązana do autorytarnych rządów i silną ręką radząca sobie z trudnymi etnicznymi podziałami oraz mieszkańców życiem surowym ewentualnym niezadowoleniem. Wśród wyschniętych traw, to chyba też nieco teatralna drama o nadwrażliwości na społeczne bodźce, egocentrycznym rozżaleniu i samotności w szczelnym kokonie (druga połowa), bo ona w układzie trójkąta bohaterów też jest niewątpliwie częścią tejże przypowieści. W niej paranoja wynikiem insynuacji, dziecięcy sposób myślenia w konfrontacji z powagą realnych reperkusji, ale i dorośli oczywiście nie bez bez wad, bo potrafią „dojrzali” tak samo manipulować i bezrefleksyjnie mścić jak smarkacze, którzy z racji wieku najczęściej zrobią coś zanim zdążą pomyśleć. Mocno zawiła, bez przesady jednakowoż skomplikowana historia, poprowadzona bardzo inteligentnie i intelektualnie sprofilowana, która mówi o ludzkiej naturze bardzo wiele. Inna kultura inne okoliczności, jednakże przesłanie wieloaspektowe raczej uniwersalne.
P.S. Proszę zwrócić szczególnie uwagę na kapitalną dyskusję podczas spożywanej kolacji przy słabym sztucznym świetle. Bardzo się z jednym z tej skrzącej się od mądrości dysputy bohaterem, a dokładnie jego przekonaniami identyfikuję. Szczerze to jakbym też pod względem cech osobowości widział siebie. Przynajmniej tak właśnie myślę o sobie i lekko się zaniepokoiłem, gdy zapoznałem się z internetowymi rozkminami w temacie cech głównego bohatera. :)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz